Nasze klasy

1. Co to znaczy „klasa integracyjna”?

Klasa integracyjna to zespół, w którym uczy się od 15 do 20 uczniów w tym 3-5 dzieci z aktualnym dokumentem Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Wydawane ono jest przez poradnie psychologiczno-pedagogiczne najczęściej na czas nauczania zintegrowanego (klasy I-III) lub na cały okres nauki w szkole podstawowej (rzadziej: na czas nieokreślony). Ponadto w każdej tego typu klasie pracuje jednocześnie dwóch nauczycieli – oprócz prowadzącego zajęcia przy dzieciach zawsze znajduje się nauczyciel wspomagający.

W naszej szkole pozostałe dzieci w klasach integracyjnych to „najlepsi z najlepszych” – uczniowie, którzy są selekcjonowani spośród 6-latków mających rozpocząć u nas naukę. Chcemy, by dzieci niepełnosprawne rozwijały się między rówieśnikami z wysoko rozwiniętą empatią i dojrzałością społeczną. Dla pozostałych uczniów jest to wspaniała szansa wychowania się w duchu tolerancji, zrozumienia i doświadczania przyjaźni ponad podziałami społecznymi. Każdy z nas ma swoje słabe strony, ale także odnosi sukcesy w innych dziedzinach. Tego chcemy uczyć nasze dzieci.

W naszej szkole integrację pojmujemy jako proces społeczny, który zachodzi na płaszczyźnie:
dzieci sprawne – dzieci niepełnosprawne – rodzice – pedagodzy.

2. Nauczyciel wspomagający

Nauczyciel wspomagający (nazywany też wspierającym) to nauczyciel z odpowiednim przygotowaniem – pedagog specjalny. Na co dzień jest to osoba, która bezustannie „czuwa” przy dzieciach, zarówno podczas zajęć lekcyjnych jak i przerw. Włącza się on do planowania pracy dydaktycznej i wychowawczej. Pomaga uczniom mającym trudności zarówno w przyswojeniu i realizacji wyzwań dydaktycznych jak i w przystosowaniu społecznym.  Nauczyciel wspomagający dba o to, by każde dziecko miało odpowiednio do własnych potrzeb dostosowane formy i metody nauczania.

Niektórzy z naszych uczniów świetnie dają sobie radę przy jego minimalnej pomocy – inni potrzebują mieć dyskretny cień za plecami niemal ciągle, by uczyć się współdziałać w grupie rówieśników i realizować materiał programowy na poziomie szkoły masowej.

Ponadto każdy z nauczycieli wspomagających prowadzi zajęcia rewalidacyjne (patrz: zakładka Rewalidacja), które pozwalają naszym podopiecznym kompensować braki i wzmacniać ich mocne strony.

Nauczyciel wspomagający:

• opiekuje się dziećmi „orzeczeniowymi”,
• ściśle współpracuje z Rodzicami – radzi oraz informuje,
• analizuje dokumentację i przeprowadza wywiad z Rodzicami, by bardziej efektywnie planować prace i rozwój dziecka,
• prowadzi dokumentację dzieci niepełnosprawnych,
• tworzy indywidualny program edukacyjny,
• monitoruje postępy, trudności, szczególne zachowania dziecka we wszystkich przejawach życia szkolnego, nie tylko podczas lekcji,
• na bieżąco prowadzi ewaluacje i modyfikacje programu,
• koordynuje realizację wszystkich zajęć, w których uczestniczy dziecko na terenie naszej szkoły,
• wspiera innych uczniów z trudnościami,
• staje się specjalistą prowadzącym i to do niego kierowane są pytania dotyczące ucznia z orzeczeniem.

3. Co zyskują dzieci niepełnosprawne w klasie integracyjnej?

• możliwość realizacji obowiązku szkolnego w przyjaznym środowisku
• fachową opiekę terapeutyczną (pedagog specjalny, psycholog, pedagog szkolny)
• nowe przyjaźnie z rówieśnikami
• ciekawe zajęcia dodatkowe (rewalidacyjne, logopedyczne, SI i in. ), podczas których nie tylko ćwiczą i się uczą ale przede wszystkim dobrze bawią
• swobodę funkcjonowania w środowisku osób pełnosprawnych
• umiejętność racjonalnej oceny swoich trudności i umiejętności
• sprzyjające warunki do pełniejszego rozwoju społecznego i emocjonalnego
• poczucie bezpieczeństwa

4. Co zyskują dzieci zdrowe w klasie integracyjnej?

• wychowanie w duchu przeżywania pojęcia tolerancja
• uczą się szybciej, bo w praktyce, zachowań prospołecznych
• „inność” nie jest dla nich zjawiskiem zaskakującym
• realizują program nauczania szkoły masowej a ponadto mają wyjątkowo troskliwą opiekę (dwóch nauczycieli)
• mniejsze ryzyko zagrożenia niedostosowaniem społecznym

Nasze dzieci mówią o nas tak:

• „Dwie panie to dwa razy więcej pomysłów na zabawę i naukę.” [Karolina, lat 8]
• „Zawsze mamy panią, która podejdzie i coś podpowie.” [Klara, lat 8]
• „Dzieci uczą się sobie pomagać.” [Karolcia K., lat 8]
• „Mamy własnego psychologa!” [Klara, lat 8]

5. Wielokierunkowa praca wychowawcza

Współistnienie dzieci chorych i zdrowych w jednej grupie uczniowskiej jest bardzo trudnym zagadnieniem nie tylko dla rodziców i uczniów. Mamy świadomość, że integrowanie dzieci niepełnosprawnych z ich zdrowymi rówieśnikami wiąże się nie tylko ze specyficzną pracą dydaktyczną, ale przede wszystkim pracą wychowawczą.

Od samego początku działamy w dwóch kierunkach:

1. Wprowadzamy dzieci niepełnosprawne w krąg zdrowych rówieśników oraz
2. Uczymy dzieci zdrowe obcowania z kolegami, którzy wymagają nieco większej pomocy.

Zawiązanie nowej (pierwszej) klasy zawsze jest odpowiedzialnym zadaniem dla wychowawcy. W klasie integracyjnej wyzwania są większe. Nie wszystkie dzieci zdrowe rozumieją sposób bycia i problemy swoich niepełnosprawnych kolegów; podobnie – dzieci „integracyjne” wchodząc w środowisko osób zdrowych zaczynają realizować zupełnie odmienne role i obowiązki. Dla obu stron są to doświadczenia nieraz zupełnie nowe a czasem i trudne.

Zadanie  pedagogów i nauczycieli polega na tym, by nauczyć nasze dzieci pokonywania barier i zgodnego funkcjonowania. Dzieci zdrowe rozwijają poziom empatii, który w życiu dorosłym pomoże im na rozumienie bardziej skomplikowanych relacji międzyludzkich – i nie musi to oznaczać uległości oraz odsuwania na dalszy plan własnych potrzeb i pragnień. Natomiast dzieci niepełnosprawne mają szansę zmierzyć się ze swoimi trudnościami oraz poszukać cech wyróżniających ich spomiędzy rówieśników – mogą budować realny obraz swojej osoby. Uczą się żyć w środowisku osób zdrowych, w jakim przyjdzie im funkcjonować w późniejszych latach.

Dlatego czuwamy nad jakością kontaktów rówieśniczych w całej klasie stając się stróżami właściwych zachowań prospołecznych wśród dzieci, a naszym motto jest realizowanie minimum indywidualizacji i dostosowań przy maksymalizacji współpracy i porozumienia.